Sztuczna inteligencja, SI (artificial intelligence, Al) – w przeciwieństwie do inteligencji naturalnej, jest to rodzaj inteligencji charakterystyczny dla urządzeń sztucznych.
Geneza terminu: za autora określenia „sztuczna inteligencja” uchodzi John McCarthy (1956 rok, konferencja w Dartmouth – „konstruowanie maszyn, o których działaniu dałoby się powiedzieć, że są podobne do ludzkich przejawów inteligencji”), jednak badania wraz z koncepcjami sięgają o wiele wcześniej. Swój wkład w rozwój mieli także m.in.: Alan Turning, Marvin Minsky, Edward Feigenbaum, Raj Reddy, Judea Pearl, Allen Newell, Herbert A. Simon.
Andreas Kaplan i Michael Haenlein twierdzą, ze sztuczna inteligencja to przede wszystkim „zdolność systemu do prawidłowego interpretowania danych pochodzących z zewnętrznych źródeł, nauki na ich podstawie oraz wykorzystywania tej wiedzy, aby wykonać określone zadania i osiągać cele poprzez elastyczne dostosowanie”.
Sztuczna inteligencja jako:
- hipotetyczna inteligencja realizowana w trakcie procesu technicznego, nie zaś naturalnego
- technologia i dziedzina badań naukowych informatyki i kognitywistyki, która czerpie także z dorobku psychologii, neurologii, matematyki, filozofii
Współczesne zastosowanie sztucznej inteligencji w praktyce:
– do kontrolowania przebiegu procesów technologicznych w fabrykach
– maszynowe tłumaczenie tekstów
– w grach komputerowych
– rozpoznawanie obrazów, osób na podstawie zdjęcia twarzy lub obiektów na zdjęciach satelitarnych
– rozpoznawanie mowy
– rozpoznawanie pisma stosowane podczas np. sortowania listów
– generowanie krótkich form poetyckich czy aranżujących i interpretujących utwory muzyczne
– generowanie obrazów przy użyciu algorytmów komputerowych
– w ekonomii
– inteligentne interfejsy umożliwiające zautomatyzowane zarządzanie, monitorowanie, raportowanie oraz rozwiązywanie potencjalnych problemów na etapie procesów technologicznych
– analizowanie zbiorów danych
– prognozowanie i wykrywanie oszustw
– analizowanie wideo w czasie rzeczywistym, znajduje zastosowanie m.in. w systemach monitoringu, systemach zarządzania ruchem samochodowym/pieszym ,a także prognozowanie takiego ruchu
– w medycynie, na poziomie profilaktyki, badań czy operacji.